Ooit kocht Ronald van zwager Rin een oude Solex. Wat heeft ie daar een plezier van en mee gehad.
En dat voor een familieprijsje van een rijksdaalder. Geweldig, hij moest er wel diep voor in z’n spaar-
put duiken, maar.....dat heet opvoeden.
Meteen uitgeprobeerd met vrienden uit de buurt, Arjan en Hans genaamd.
Met die vrienden op “hun landje” sprongen ze over bergen heen. Het mislukte wel eens, maar ze hadden er alles voor over. 2 buurjongens/vrienden en Ronald speelden het spel soms gevaarlijk. Sprongen via zo’n bultje/bergje nog extra over 1 van die vrienden. Dat mag en kan natuurlijk niet.
Ik fietste met Sonja richting een ander deel van Assen en kwam langs het brommerfestein en schrok
enorm. Ik zei: “Potverdorie, hij kan er wel dood aan gaan”. Sonja antwoorde: “Dan maak je toch weer een nieuwe Ronald !!! “. Dat is me zo bij gebleven, maar het had niet meer kunnen lukken, al hadden Anne en ik nog zo ons best gedaan.
Sonja mocht een keertje een eindje in de buurt rijden, maar het ding sloeg niet meteen aan en Sonja
was op klompen. Ineens was ie daar en reed keihard de weg over met een hollende Sonja ernaast en ergens gelukkig, zo de heg van de overbuurman in. Ze had geen tijd gehad erop te springen, ik denk
door die grote klompen ook onmogelijk.
Uiteindelijk mocht ze model staan voor Ronald z’n eerste echte brommer. Nog bedankt zwager.
De foto getuigt, hoe dat ging.
Maar hier stopt het verhaal niet. Na de heg ging Sonja vrolijk verder en rende met Solex en al richting de Vaart. Dan sta je als moeder toch wel even met angst en beven te kijken. Misschien schreeuwde ik zelfs wel, want daar ben ik goed in, maar net voor de Vaart schoot Sonja met de Solex de bocht in en waren we allemaal opgelucht.
‘t Was een mooie avond en veel buren genoten mee. Echt zo’n zomeravond waardoor mensen uit hun holletje kruipen en kontakt zoeken.
Onze Sonja, ik beleef het in gedachten weer opnieuw.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten