Wederom vrijdag de 13de.
Eens in de 5 jaar is gebleken, dat vrijdag de 13de mei valt. Zo ook deze in 2011. Mijn zus is dan jarig en ook toen was de familie compleet. Voor we vertrokken moest de hond Ricky even uitgelaten. Mijn taak en dat lukt wonderwel altijd. Bij mij poept ie altijd lekker en dat vindt m’n zus Dicky een enorme plus.
We gingen met z’n allen naar Emmeloord, naar een Aziatisch restaurant te eten. De hond mag dan niet mee, maar laat zich goed horen. Goed horen? Wat zeg ik? Hij blaft als een gek en springt zo hoog hij kan bij de deur op. Dan had ie maar niet hond moeten worden, we blijven er koud onder. We verdwijnen met/in 3 auto’s richting Emmeloord. ‘t Was best een stuk rijden, maar wel leuk, vooral met het idee van dat lekkere etentje.
Een enorm groot restaurant rees zich voor onze ogen op, Plaza 6 geheten en de geur???? Je mag het raden. Half 8 waren we ter plekke en werden naar een enorme grote tafel gelokt. We waren met 13 volwassenen, nou...bijna volwassen was er eentje, nog 16 jaar. Er werd ons drinken aangeboden. De Oosterse meneer had duidelijk geen trek ons tot in details te vertellen, wat er moest gebeuren en het was dan ook vragen naar de bekende weg.
We wachtten hooguit een minuut en sprongen van onze stoelen en liepen langs allerlei heerlijke dingen. Er was wel iets waar we op werden gewezen. Als we teveel van dat lekker zouden opscheppen en het niet op zouden eten, dan werd dat als extra betaling verrekend. Dus voorzichtigheid aanbevolen. Maar in geval van nood, plasticzakjes konden dienst doen, bedachten we zelf.
De eerste ronde was wat aftasten, ik (zei de gek) kon het niet laten om vooraf al te gaan proeven, dus toen ik m’n stoel vond, was de helft al verorberd.. Mag ik me schamen? Dat deed ik toen vast wel.
De 2de ronde ging al wat beter, we, m’n zus, Gerda en ik kwamen bij een wok voor vlees en vis. Zus Dicky wilde me nog verleiden vis te nemen, maar ik vertrouw echt niks, stik in de kleinste graat, dus koos bief. Meteen werden er 3 kleine lapjes voor mij op de wok gelegd, Dicky vis en Gerda??? Is me totaal ontschoten. Gerda zorgde goed voor mij, dat ik als eerste m’n biefstukjes op m’n bord kreeg en nog wat rauwkost onderwijl tegenkomend erbij, ik terug naar m’n zetel. Oh mensenlief, wat was dat heerlijk. Dicky prutste met de vis en die bleek vol graat te zitten en dat is een gepiel, dat wil je niet weten.
Er volgden meerdere ronden. IJs mag ik eigenlijk niet, maar had met mezelf de afspraak gemaakt, vanavond mag het. Het werd gelijk afgestraft. Als kind kreeg is altijd al erge pijn bij koud ijs in m’n voorhoofd, net boven m’n neus. Zo ook deze keer. Tranen biggelden over m’n wangen en nicht Gerda had duidelijk plezier in wat ze zag. Ik was dus genezen. Koos nog wat apart spul, het leken stierenballen, maar zag Sam er zo heerlijk van eten, ik waagde de sprong. Ronde aardappeltjes. Heerlijk. Toen ik m’n stoel naderde, had ik m’n bord alweer leeg. Het werd wederom geaccepteerd.
Onderwijl fotografeerde Richtje (schoondochter) er op los met soms enige hulp van manlief Gerrit-Jan. Ik zag aan het hoofd van de tafel m’n zus glunderen, zo tussen haar kinderen en kleinkinderen en zus Froukje met manlief.
De kado’s werden gegeven en een kaart met een belofte. Een dagje Dolfinarium met alle kleinkinderen voor oma Dicky en dat was geweldig.
Daarna werden onze zangkunsten nog geprezen. Uit volle borst zongen we...er is er 1 jarig. Rest is bekend, neem ik aan? Achter ons huisden nog mensen en zongen HOERA HOERA, tot 3 keer toe. We keken even in de richting der hulptroepen en klapten voor hen.
Iemand van hen vertelde, dat ze een opa in hun midden hadden, die wel kennis wilde maken met onze oma. Wij gunden dat onze Dick supergraag, maar...zij hield zich op de achtergrond.
We waren uitgevierd, ‘t was inmiddels half 10, dus tijd om weg te gaan. Nog een groepsfoto en daarvoor vroegen ze de opa uit de hoek die te nemen/maken en dat lukte met alle liefde.
We plaatsten de jarige op een stoel en opa nam de foto en voelde zich vereerd. Graag gedaan opa.
We namen afscheid. Ik geloof, dat ik niemand heb overgeslagen en eiste een kus voor iedereen, kreeg een kus terug en verdwenen wij richting Assen. 11.15 uur waren we thuis.
Het was een geslaagde middag/avond en ik hoop van ganser harte, dat zus Dicky en haar familie het ook oké vonden. Heel erg bedankt lieve jarige zus.
Weet, ik houd van jullie allemaal, zogezegd...het hele zootje.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten