Voor vriendin Jenny en man Herman nog een bon gekocht
bij/in eetcafé de Witterbrug.
Afgelopen donderdag was het feest al, maar toen lag Froukje
plat. Nu leef ik weer helemaal, maar toch....er is iets mis.....
Gelukkig gingen we samen met de auto en kon Anne in de
auto blijven en ik snel even naar binnen. Even snel? Nooit
een keer, het was daar een gezellige drukte, dus moest ik een
tijdje wachten. Gelukkig had Anne een parkeergaatje kunnen
vinden, dus rustig blijven Froukje.
Een prachtige kaart met de afbeelding van het eetcafé was
de bon en ik bedankte en rende weg.....bijna. Ik had notabene
m’n pas in de hand. Betalen is een vereiste dom wicht. Gelukkig
leek de mevrouw, eigenaresse het te geloven, dat er geen
opzet in het spel was. Dus gepind en met een bedrag armer ren
ik opnieuw naar de deur, door de deur en naar de auto. Een
andere auto toeterde en ik knikte, dat onze parkeerplaats vrij
kwam. Trok de deur open, maar zag Anne niet en......dook in de
verkeerde auto. Het was dus de toeterende Anne en niet de
auto, waar ik in dook.
Mag ik even lachen? Dat moest wel !!!
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten