vrijdag 15 juli 2016

De wachtkamer bij de Cardioloog

De mooiste/leukste mensen kom je tegen terwijl je wacht opgeroepen te worden. Een aardige markante figuur, getooid in zwart met hoed en al zat aan tafel. Ik zeg: “Goeiemorgen, mogen we U even komen plagen?”. Hij zei iets van, doe maar, ik heb iets voor U om te plagen. Kwam met een tijdschrift op de proppen met een kleurrijk recept. Het zag er werkelijk verrukkelijk uit. Hij vertelde hoe hij het at, met aardappelen of rijst. Leek me ook erg lekker. 

Hij zei nog wel, dat ie voorzichtig moest zijn en aaide over z’n bolle buik. We lachten met hem. Hij vertelde gelijk, dat hij 2 keer per jaar naar de Cardioloog moest en dacht, dat het wat minder goed ging. Deed genoeg aan sport, maar fietsen was erbij gebleven vanwege het slechte weer. 



Vissen !!! Daar deed ie aan, ook in het buitenland en nat tot z’n middel. Wel met beschermende kleding aan. Vissen op Forel. Ik had geen idee, hoe dat in z’n werk zou gaan. Hij dus duidelijk wel. Maar sporten?

Plots werd ie opgeroepen en toen ie van de Cardioloog terug kwam, bleek, dat ie gauw weer moest komen en zelfs even zou moeten fietsen. Ik zeg nog: “Dan nog maar snel even oefenen”. Dat was niet zijn bedoeling. Hij wandelde dagelijks met z’n hondje en dan werd z’n conditie te goed. Ik wist niet, dat dat ook kon. We groetten hem en toen was ik aan de beurt.
De tijd vliegt, als het gezellig is.

eFVe

Geen opmerkingen:

Een reactie posten