Onze Desmond logeerde hier, inmiddels al 10 jaren jong. Alles moest mee, laptop en skeelers. Zo vond deze oma het wel genoeg. De skeelers had ie al aan, want we zouden even naar een prachtig teerpad om te skeeleren. Hij dan, ik kan als Friezin niet eens schaatsen, dus skeeleren?
Ik heb het nooit geprobeerd. Hier aangekomen begon het zachtjes te regenen en moesten we de bui afwachten. Ik ging even iets anders doen en kom de kamer binnen en zie dat gekke ding met de skeelers onder achter z’n laptop zitten met de koptelefoon op. Heel stiekem maakte ik er een foto van. Niet echt een duidelijke, maar het moest dan ook stiekem.
Na een poos werd het toch droog en verkeerde ik in de veronderstelling, dat skeeleren al een soort hobby was en we gingen op pad. Nu moet ik toegeven, onze stoep was ook niet in een beste staat en Desmond hing me dan ook aan m’n arm. Maar eenmaal bij het teerpad aangeland, kwam ik erachter, hij zit nog in een leerproces. Hangend aan mijn arm lukte het redelijk, maar ik ben geen lieve oma, dus liet ‘m los en liep van hem vandaan. Keek om en keihard riep onze Des: “Oma dit is niet leuk!!”. Ik was het er niet mee eens en zei: “Kom dan “. Strekte m’n armen uit en met luide stem zong ik het bijna uit: “Kom dan in m’n huisje.....”. Dat deden we vroeger vaak en hij herinnerde zich dat, want kwam lachend mijn kant op.
Ik wist nog een mooiere plek en hij ging akkoord. Als die plek mooier zou zijn, verdiende ik een kus. Daar deed ik het niet voor. Het werden er 3 en ik ging akkoord. Sleepte hem met geweld in die richting en het was waar. Met enorme klapzoenen zou hij zijn weg vervolgen. Maar nadenkend over ook nog terug te moeten, besloot hij....tot zover en niet verder.
Slepend met Desmond aan m’n arm, bijna rennend gingen we huiswaarts. De laptop won, koptelefoon op en je hebt er geen kind aan.
Na het eten van een pizza en daarna nog weer de laptop in top ging onze kleinzoon naar bed en oma volgde. De nacht was rustig. De oorpijn gebood een paracetamol te slikken en welterusten en tot morgen was het laatste signaal van de logeerdag.
De volgende dag hebben we nog met een bal ons ventje naar buiten gelokt, maar niet met overgave. De bal lag binnen de kortste keren op het platte dak en moest de lange/hoge ladder er bij te pas komen om de bal weer ons eigendom te maken. Nog even een dom spelletje geprobeerd en dat was het dan. Desmond afgeleverd bij papa en mama en wij vluchtten per auto naar onze favoriete plaats Appelscha. Desmond wilde niet mee. Al met al een goed bestede dag.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten