Er gebeuren zoveel vervelende dingen om ons heen, maar ook leuke. Voor mij althans. Ik heb m’n nieuwe fiets in de garage staan en mag daar toch best blij mee zijn?
Bovendien is het echt vrijdag, dus het plaatje is erg toepasselijk.
Vandaag begon goed, Anne was vrolijk, geen napijn van de behandeling en van de Vierackers kwamen ze hem vroeg ophalen, dus ook geen lang wachten op de bus, want dat maakt hem soms behoorlijk chagrijnig.
Van mij moet ie dan rustig zitten, maar als ik iets onderneem, staat Anne ook al snel weer naast zijn stoel, daarom pak ik op dat soort momenten ook even rust.
Al vroeg was dochter Sonja er en dat was fijn. Knuffels over en weer en ook nog een prachtige Amaryllisbol met wel twee knoppen van haar gekregen. Ik verheug me al op de bloei.
Anne vertrok, wij gingen samen met de auto naar de fiets kijken, die ik wilde kopen. Het was okay, die wilde ik, dus ‘s middags met m’n ouwe fietsje die kant op en de fietsen geruild. De fietstassen weer op de nieuwe fiets en daar ging Froukje. Snel iedereen op de hoogte gebracht van de nieuwe aanwinst. Wat kan een oud mens nog blij zijn, maar...het is dan ook pas de tweede nieuwe fiets van m’n leven. Een beetje opwinding mag ik dan wel voelen, toch.
Ineens bedenk ik mij, het is geen nieuwe, dom mens, de fiets is een half jaar oud, maar wie ziet dat en het scheelde me dan toch even ruim 200 euro. “Wij bint zuneg en dat bint wij”.
Aan het dansje hierboven kun je zien, hoe blij ik ben.
Anne is weer thuis met een prachtig verslag van de Vierackers; blij en vrolijk. Het voelt allemaal goed.
Vanavond nog naar The Voice kijken met een bakje chips, wie doe je wat. Echt weekend, Anne nog een lekkere koek en zo begint ons weekend.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten