Op zich een goed teken, dat het voelt, dat de tijd ons door de vingers glijdt. Onze belevenissen zijn schaars, dat had ik anders ingeschat, maar het zij zo.
Vanmorgen kwam (onze) Mirjam Anne verrassen. Ze is heel welkom, dronk hier een kopje thee, maar niet voordat ze Anne even helemaal onder handen nam. Zelfs z’n haar is gewassen.
Even leek hij volgens mij weer op die geleerde, ik ben z’n naam kwijt. Mirjam zag in hem allerlei figuren uit kinderseries, maar uiteindelijk is en blijft hij mijn Anne.
Ietsje minder haar, dan komt het plaatje in de buurt. Het viel me al eerder op, de gelijkenis.
De koffie smaakt goed en de krant brengt ons de nieuwtjes. Minder mooie, maar ook mooie, je moet het willen zien, natuurlijk.
Bij voorbeeld, voor ons begon het weekend best top. Onze jongste kleinzoon behaalde z’n 8ste diploma voor zijn zwemkunsten en wil doorgaan tot hij er 10 in z’n bezit heeft.
Niks moet, natuurlijk, maar alles mag. Zijn instelling is geweldig.
Je wilt het geloven of niet, we hebben een geweldige dag achter de knopen. Zelfs even gewandeld. Anne kijkt naar sport en ik maak de één na de andere puzzel, allemaal afkomstig van Sonja, dankjewel lieverd.
Ik besloot een paar weken geleden, niet meer uitbundig te koken op zaterdag. Maar dat is wennen, ik zit met de handen in het haar. Moet er toch wat leuks van maken, anders eindigt deze zaterdag niet zo ik zou willen. Nog ideeën?
Ik heb nog een lekkere salamiworst. Die snij ik in stukken en bak ‘m met lente-uitjes en rode paprika. En dan op brood. Morgen weer gewoon koken, Froukje, daar ben je stukken beter in. Niet lekker? Gelukkig kan niemand z’n stem inbrengen en....ik doe, wat ik doe, en vraag niet waarom (liedje). Desnoods nog iets van knoflook erbij. Ook nog tomaat???
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten