Echt goed, geen grapje. Anne werd opgehaald om 9 uur, de vervangende hulp kwam om 9 uur. Een drukte van jewelste, maar de humor vierde hoogtij.
De dames in de bus beloofden mij goed voor Anne te zorgen, ik kon wel naar huis gaan. Ik meteen als reaktie: “Maar dames, hij is van mij en blijft van mij”. Prachtige mensjes, lachen vierde hoogtij. Chauffeur Meine dacht waarschijnlijk even, dat ie te vroeg was.
De huishoudelijke hulp was nieuw, dus moest op weg in huis geholpen worden en ik? Ik was super-wild. Toch nog net een kusje gehad en weg was hij.
De hulp doet haar ding en ik maak toch nog de puzzel in de krant. Ik kom zo even tot bezinning en ga aan de slag met de nodige dingen. Bestel Anne’s medicijnen en dat soort dingen.
Sonja stuurde een concert van Bach op m’n telefoon, waar zelfs de hulp van genoot. Op de vraag, of wij van klassiek houden, gaf ik als eerlijk antwoord: “Eigenlijk houd ik van hardrock, Queen onder andere”. Ook dat kon ze goed waarderen. Zo hadden we weer aardig wat stof, genoeg om een tijdje door te praten.
Boven is ze klaar en ik neem de gelegenheid waar om alvast een begin te maken met m’n dagelijkse bezigheden in de computer te zetten.
M’n vriendin Jenny belde nog. Ach, het leven is zo gek nog niet. En...in de garage staat m’n nieuwe fiets te wachten om uitgelaten te worden. Zodra ik kan, ga ik op weg. Brood halen en dergelijke; het raakt snel op en op de fiets haal je echt niet alles in één keer. Woensdag dan de volgende rit maar.
Ik ben afgeladen thuis gekomen op de fiets. Fietst hij lekker? Ach, het went zo snel; het voelt al als mijn fiets, ook al moet ie nog betaald worden. Maar het stuur moet wel anders. ‘t Is alsof ik op de kakstoel zit. Daar weet de verkoper van, dat vond ik direkt al en woensdag zal ik dat nog eens zeggen. Wat moet ie dan? Doen wat ik wil, anders betaal ik niet. ‘t Is een prima man hoor, die Jan, Piet of Klaas. Het komt goed; alleen het vertrouwen al, dat ik de fiets zo mee mocht nemen.
Anne komt zo, ik zal zorgen dat de thee gezet is, koekje erbij...
Anne is thuis. Chauffeur Meine reed met de laatste twee nog een rondje, zodat ze niet steeds hetzelfde deel van Assen te zien krijgen. Is dat leuk, of is dat leuk? Dat dacht ik ook !!
Anne kwam met een presentje, een eigen gemaakt lijstje met een foto’tje van...Liesbeth en hem.
Dat was echt een verrassing, dankje Liesbeth. Hij was er zo enthousiast over, maar let wel, lieve Liesbeth... samen op de prent, maakt aan de vriendschap snel een end (???) Ken je die tekst?
Keurig bij Anne’s bed in de kamer op de vensterbank pronken z’n werkstukken en nu staan jullie er beiden ook bij. Leuk hoor. Het was vast weer een leuke dag. Anne is zo blij en dan ben ik het ook.
Een blije eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten