De zon schijnt vrolijk door de ramen en wij wachtten op de was-hulp.
Tinie kwam ons verrassen, dat was al een lange tijd geleden. Rita is ook al een hele poos niet geweest. Al wat leeft, komt weerom, daar rekenen we maar op.
Vannacht was een geweldig rustige nacht en dat is goed voor de mens. Anne is inmiddels gewassen en ziet er weer fris en vrolijk uit. Het gaat eigenlijk best goed, als tenminste de astma uit zijn buurt blijft. Het is door de vorst erg droog weer en dat is alleen maar goed.
Ikzelf moet erg aan de kou wennen en dan kraken de oude botten, misschien dat de oefeningen weer kunnen helpen of een wandeling. Dat laatste is altijd een gewild idee van mij. Even de neus buiten en dan kan ik de wereld weer aan en het is ook goed voor mijn oude knar. Het klinkt wat oneerbiedig, ik bedoel het tegenover gestelde. Hij blijkt veel sterker dan we ooit gedacht hebben.
Tinie dronk een kopje koffie mee, we hebben even gepraat over van alles en nog wat en dan maar weer “een fijn weekend, Tinie”.
Iets positiefs doen? Oké, we hebben gewandeld en best een eind. Twee keer in de zon en uit de wind gerust.
Wat ik vergeten was te melden dat we gisteren ook hebben gewandeld. Meneertje komt er anders weer niet uit en wordt een beetje rozig van de wandeling en dat brengt gezonde moeheid met zich mee. De nacht daarop was een prima nacht. Dus nu wandelden we wat verder, want meestal lukt het wandelen geen tweede keer.
Ik ben zo blij, zo blij, dat m’n neus van voren zit en niet opzij. Heerlijk die zon te voelen, daar word ik blij van.
Zondag
De tweede keer lopen is gelukt en de nacht is prima verlopen. Nu ben ik echt blij.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten