Wel donker nog, maar dat zal deze maand nog wel uit duren, tenminste met zulk slecht weer.
Pas heb ik de groene containers even terug gezet bij ons en bij de naaste buren. Eentje doet alleen zijn eigen bak. Zal ik ook die van hen, als ie niet thuis is, laten staan?
Maar ik bedenk me, als ik net zo handel, ben ik geen haar beter. De rest van de buren zetten, als ze thuis zijn, ook best de containers bij iedereen terug. Zo gaat het al jaren en dat voelt goed.
‘t Is Anne z’n wasdag, oftewel z’n hulp zal hem komen wassen. Altijd weer een verrassing wie er zal komen.
Hopelijk komt er binnenkort, liefst NU, iemand Anne helpen met een vernauwing doorprikken. Er wordt steeds beloofd, dat het binnenkort gebeurt, maar die tijd is al voorbij en ik merk, dat de tijd echt rijp is, om het NU te behandelen. Ik maak me zorgen...
Mijn zorgen heb ik pas nog weer uitgesproken, wederom kwam Tsjerk mijn Anne wassen en kon ik het niet laten, het ook bij hem neer te leggen. Hopelijk helpt het.
Druk, drukker, drukst, ik weet het, maar...snap mijn angst...
Wat kan ik nu nog verder vragen? Dit lijkt me wel duidelijk. We gaan een broodje eten en dan opnieuw het wéér beoordelen, of er gewandeld kan worden of niet. De wind is sterk, wij wat minder.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten