Soms zijn we een beetje gek

 

Maar ook een beetje dom?

Een poos geleden wandelden de buurvrouw en ik zowat de wereld uit en zo kon het gebeuren, dat we verzeild raakten in bijzondere dingen die zich voordeden in ons wandelgebied.

In een nog af te bouwen gebied bleken werknemers klaar te zijn voor die dag en pakten hun rommel (???) in. Wij wandelden gezellig keuvelend die kant op en ineens uit een rijdend vrachtwagentje rolde een enorm grote rol met dikke opgerolde kabels. Wij tegelijk aan het schreeuwen, maar hoe we ook ons best deden, de chauffeur gaf geen notie aan ons gejoel en reed naar waar hij naartoe wilde. De deur kieperde weer dicht en daar stonden wij met de handen in het haar. Eerlijke meisjes, zo wij waren, bedachten we, we nemen de rol mee en geven het af bij het Politie-bureau.

Zo gezegd, zo gedaan. Maar.....een eenvoudige klus was het niet. Wij met die tere vrouwenhandjes ieder aan een kant, een gewicht van een enorm kaliber, de klos vasthoudend slenteren die kant uit. Het was niet ver, maar het voelde wel zo. Steeds wisselend van hand en af en toe een kleine rustpauze bereikten we uiteindelijk het Politiebureau. Belden aan en kregen via een stem de vraag: “Zeg het eens?”. Wij doen ons verhaal en hun antwoord was, breng de klos maar naar ...... dat adres ben ik nu inmiddels vergeten.

Ergens anders heenbrengen? No way. We hebben er nog over gedacht het kreng in het gras voor het bureau neer te sodemieteren, een beetje onwaardig gezegd, maar de Politie was ons dan ook niet goed gezind geweest en dan ging moeheid ook nog een rol spelen.

Maar eerlijke meisjes die wij waren, namen de rol mee naar huis en die werd hier achter ons huis neergezet. Ik deed m’n verhaal aan Anne en we vroegen nog aan onze zoon of de kabel werkelijk een belangrijk iets kon zijn en wachtten af.

Onze zoon vond wel, dat de kabel in de bouw van belang kon zijn en zo kreeg ik mijn Anne zover de kabel met de auto te brengen naar het adres die wij van de Politie hadden gekregen.

Gisteren passeerden we het Politie-bureau en moesten er achteraf enorm om lachen, voelden nog het gewicht. We hebben nooit meer iets gehoord over die belangrijke kabel, wel ons adres achter gelaten. De Politie is je beste Kameraad? Wanneer???

Misschien kunnen ze dat ons ooit nog bewijzen?

eFVe