Ik haat ze!

 

Tegenwoordig open ik alle stations in m’n lijf. De vrolijke, de trieste, maar ook een soort gif. Deze keer stort ik m’n gif in dit verhaal.

Iedere week sorteer ik m’n pillen voor de hele week. Ik ben daar best handig in, al zeg ik het zelf. Moet ook wel na al die jaren. Maar.....als ze steeds veranderen van afkomst en er zo anders uitzien, dat brengt me aan het twijfelen. Maar ik kan zelfs boos worden.

Als een pil van 50 mg. moet veranderen in 2 keer 50 mg., dan hoop je toch, dat het bij de bestelling zo gaat, maar niet dat ik weer moet klungelen een een pil te halveren? Maar ja hoor, 1 van 100 is het geworden en red je er maar mee, 2 keer een halve dus. Is het nog te volgen? De pil is bitter als gal en doormidden stroomt de galsmaak gelijk in je mond. Mag ik dat haten???? Oh nee, ik doet het toch.

Ik haat ze, de pillen. Soms wordt er dan beweerd, dat ze je niet helpen, je moet ze omarmen. Sorry, heb ik nooit gekund of gewild. Pillen zijn gif, maar als ze me helpen om te blijven leven...oké, ik slik ze en inderdaad ben ik inmiddels jaren verder, dus.....ze helpen. Maar maak het me dan niet zo moeilijk. Geef me dan, zo ik het vraag.

Zo moet ik dus weer 3 maanden verder klungelen met iedere dag een hand vol van die rommel, dan is het toch niet gek me op deze manier te uiten??? Wel gek? Nou vooruit: een beetje/boel gek, maar dat ben ik altijd al geweest.

We sluiten, over en uit. Heerlijk om te mogen en te kunnen klagen. Ik haat ze die pillen en ik koester ze.

eFVe