Dit Kunstwerk is door kinderen gemaakt en ontwikkeld tot een glas-in-lood-raam.
Hemelvaartsdag.
Dat was het gisteren, we vierden het als een vrije dag. Ik denk er verder niet meer zo bij na, ken de geschiedenis maar merk er verder niks van.
Onze dag begon rustig en ik voelde aan m’n water, dat de dag verder zo zou blijven, rustig in alle betekenissen van het woord. De temperatuur daalde met rasse schreden en wij pasten ons weer aan.
Weer een langere broek, weer iets met een mouw, geen mouwtje meer. Weer eens wat anders. Als ik m’n garderobe bekijk, kan ik nog jaren verder, maar of ik me daaraan houd?
Opruimen? Dat is een vies woord. Ik zal, ik zal nog eens, maar sufferdje zou ook en die stierf eerder.
Soms denk je , het leven is oneindig, wat eigenlijk ook zo is, we geven het stokje door.
Alleen het stokje, de rest willen ze niet hebben, terwijl ik alles nog zoooo mooi vind.
Om tien uur ging ik Anne pesten. In de goede zin des woord.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten