Zelf bezit ik eentje, maar die wordt nooit geijkt, dus voor Anne kwam er eentje uit het gezondheidscentrum. Een week lang meten, geen moeite, maar wel gedoe.
Dit was de eerste meting en die is zo ontzettend mooi, daar kan ik nog wat van leren.
Nu moet ik zeggen, mijn Anne is de rust zelve in normale omstandigheden en ik ben zelfs in abnormale en normale omstandigheden een druktemaker, een opgewonden standje. Wat doe je er aan? Niks toch??? En .... bovendien, verschil mag en moet er zijn.
‘s Avonds is het toch een ander verhaal, is ie stukken hoger, maar we hebben een week de tijd, dus.....dan vertrouw ik erop, dat we vooruitgang boeken. De rust moet even indalen, de zon schijnt, ook daar knappen we van op, toch? Maar het blijft een gedonder.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten