zondag 9 oktober 2016

Bezoek aan Jan van de Jantjes

Pas opgebeld en hij was enthousiast. Onze vriend Jan van onze reislustige tijd richting Portugal. Hen beiden, Jan en Jantje, kwamen we iedere reis tegen en daar is een vriendschap uit ontstaan.
Vanmiddag zullen we hem zien en spreken. De oude baas moet al haast 95 jaar zijn, ik ben de tel kwijt. Tot straks.



Jan is de helft van de Jantjes, zo wij hen samen noemden. Jaren troffen we hen op een camping, waar zij de meeste tijd doorbrachten. Een leuke en goedkope camping en zij verbleven minstens 2 keer per jaar zo’n 2 maanden in Portugal. Hadden geen kind nog kraai op de wereld, dus niets weerhield hen de warmte op te zoeken.

Het was een uur rijden en het leek een stuk verder dan in de tijd, dat we vaker gingen. Maar er was zo’n verschil met de laatste keer. De man weegt inmiddels 99 kg. en komt amper uit z’n stoel. Ik nam dus de honneurs waar en dat ben ik gewend bij alleenstaande mannen. Je blijft dan de verzorgster, zoiets.

We konden nog fijn over vroeger praten en Jan begon z’n relaas met: “Toen we in Castelo Branco op jullie.............wat ben jij grijs geworden”. Zo midden in de zin ziet ie mij ineens duidelijk. Dat was lachen voor mij en ik zei: “Jan...ik word 80.....”.

Jan blijft mij nog steeds als dat jonge ding zien, soms ontdekt ie, dat ik ook de jongste niet meer ben. We leerden hem en z’n vrouwtje zo’n 30 jaren geleden kennen.
We praatten nog over de wandelstok van z’n vrouw Jantje, waarin ze hun geld opgerold meenamen en ik wist nog te vertellen, dat Jantje ‘m ook al eens ergens had laten staan. We konden er nu hardop om lachen, maar toen was het wel erg schrikken. Gelukkig was ie nog op de plek waar ie was achter gelaten. “Ach”, zei Jantje dan, “ze verwachten niet geld in een wandelstok”.

Ik voorzag de heren van thee met een koek en gaf Jan kersenbonbon om te trakteren. Ik moest het in de koelkast leggen, bleven ze lekker hard.
Onze Jan.....hij is zoooo veranderd, maar ons gevoel voor hem blijft. We rijden niet graag meer zulke einden, maar voor vandaag maakten we een uitzondering en we hebben er geen spijt van.

eFVe

Geen opmerkingen:

Een reactie posten