Niet eentje, maar twee gediplomeerde mensen komen Anne helpen, hem het leven wat draaglijk te maken. Ik zou zeggen: “Doe je best, daar heb ik ook baat bij”.
Eerst kwam Heidy, onze fysiotherapeut. Zij helpt ons op weg met bewegen voor Anne. Aan haar hebben we veel, inzake ons doen en laten, zo kan ik samen met Anne gaan oefenen, dat is vast leuker dan dat ie het alleen moet doen. Samen zijn we sterk.
Daarna kwam Nicky, de logopediste. Zij valt in voor Erwin, die we dus nog niet kennen.
Nicky was een geslaagde keus van hem. Ze was duidelijk, vrolijk en actief bezig met Anne z’n problemen. Ze maakte er een volledig verslag van en .... dat leek me nogal wat.
Mocht Erwin niet kunnen, Nicky is welkom. Anne reageerde ook heel goed op haar en mij pakte ze vanaf het eerste moment al in. Een goeie tip, appelmoes/vla met de pil innemen. Dat is een gouden/goeie tip.
Sonja was hier tot we gingen eten met in ons midden Nicky. Sonja is onze dochter en wat voor eentje. Ze volgt alles nauwkeurig en is een grote steun voor ons.
Hoe de dag verder zal gaan, zal me een worst zijn, tot nu toe is het een geweldige dag. Anne voelt zich goed, we hebben beiden goed geslapen, dus deze ouwe ziel sluit zich aan bij het goeie gevoel.
Een gediplomeerde dag en die dag mag er zijn.
Voor deze dag geldt de kleur blauw, in de goeie betekenis van het woord. Zo komen we uiteindelijk in totaal met de kleuren van de regenboog, wat ik op zich altijd al een wonder heb gevonden.
Zeven kleuren, zeven dagen.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten