Vannacht kon ik de slaap niet vatten en dacht terug aan m’n kindertijd. In die tijd hadden we nog een echte Kerstboom met kaarsjes. In mijn beleving erg veel en dan zat mijn vader aan een kant van de boom met een natte spons, ingeval een kaarsje geblust moest worden en/of bij moeilijkheden.
We zongen dan mooie liedjes en als kind was ik daar al dol op. Met z’n allen zingen.
Gewone Kerstballen hadden we niet, wel hele speciale. Een Kerstmannetje, een fluitje, die het echt deed, een vogeltje en dan nog kleine gekleurde ballen. Dus één bal met vele kleuren, geen effen ballen.
Veel Engelenhaar, wat best eng was door z’n brandgevaarlijkheid. Haar brandgevaarlijkheid moet ik melden, Engelenhaar is toch van een Engel? Of waren er toen ook al mannen als Engel? Ik zou hem eerder Bengel noemen.
Overal had m’n moeder Kersttakken achter schilderijtjes langs en wat maar versierd kon worden, werd versierd.
En dan ik, domme ik, ik wil dit jaar geen Kerstboom, maar met een goede reden. Alles voor de Kerst ligt op de vliering en dat is geen lolletje. Mijn Anne is meerdere keren gevallen in de naburigheid van de trap en van de vlieringtrap van boven naar beneden. Daardoor was hij bijna een complete verbanddoos. Wie dit niet gelooft, mag het onze Arts vragen. Zij heeft ‘m liefdevol ingepakt en nadien ook de verzorging op zich genomen.
Onlangs is het weer mis gegaan en daarvoor had ie ook al een plek laten behandelen. Ik reageerde niet zo vriendelijk of eigenlijk wel, het is maar, hoe je het bekijkt.
Ik behandelde de plek en zei: “Precies op tijd”. Daar wilde manlief het zijne van weten. Ik vertelde hem, dat de vorige plek net goed was genezen, het kon weer.
Sindsdien wil ik ‘m liever niet meer in de buurt van zo’n trap zien en...laat ik erbij zeggen, we vieren de Kerst niet thuis, maar bij onze dochter, ter ere van de verjaardag van mijn Kerstman, diezelfde Anne.
Dit moest ik even kwijt met in gedachten nog de nachtelijke belevenis met mijn Pap naast de Kerstboom met natte spons. Zo’n verschil met tegenwoordig, maar zo fijn om het in de nacht nog eens opnieuw te mogen beleven met in gedachten mijn dierbare vader.
Dankjewel Pap.
Je jongste dochter.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten