Daar zit een duidelijk verschil in. Oud worden begin je zo’n beetje aan als je zeventig jaar bent? Oud zijn....dan beginnen de kleine ongelukjes/gebrekjes. Eerst wil je er niet aan. Dat kan jou (mij dus) niet gebeuren, maar na een val met als gevolg gekneusde ribben, ben je daar al snel achter.
Maar wat nog stommer is, vannacht viel ik uit bed. Dat is raar wakker worden? Dekbed nog op m’n rug. Een pot creme door de kamer vegen. Eerst even bijkomen, is dit een droom? Nergens pijn gelukkig. Wel spierpijn, maar dat gaat over.
Ik heb geluk gehad, niks gebroken, maar wie had nu gedacht, dat ik, Froukje Vogelsang, een keer uit bed zal vallen.
Maar eens moet de eerste keer zijn en laat ik nu ook eens een verhoogd bed hebben.... Anne heeft niks gemerkt gelukkig.
Voor de kleinkinderen, eentje eigenlijk, hadden we een bed voor het bed liggen, als hij dan viel, kwam ie daarop terecht. Ik moet er niet aan denken, dat het bij mij ook zou moeten. Maar...je kunt wat meemaken op je ouwe dag !!!
Ik noemde Anne weleens de brokkenpiloot, maar welke naam komt mij nu toe?
Oud zijn is oppassen geblazen.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten