woensdag 8 juni 2016

Vervlogen tijden

Onze zoon, wat zal ik eens schrijven, vele talenten bezittend.
Ooit wilde hij tekenaar worden en liet nadat ie uit huis ging nog een prachtige erfenis achter.
Mijn slaapkamer, ooit de kamer van Ronald en later Anouk (kleindochter), heeft een muur, je houdt het niet voor mogelijk, van de 1 naar de andere kant vol prachtige vrouwen met 1 man in hun midden. En dan niet zomaar een man, de enige echte David Lee Roth. De dames zijn me van naam onbekend, maar inmiddels ken ik hen goed, ze prijken immers aan mijn wand?!!!



Ooit, lang geleden, is ook het plafond het slachtoffer geworden van een prachtige tekening.
Dezelfde David Lee Roth, maar dan verkleed als Nar, zoals ooit/eens op een platenhoes prijkte. 
De manier hoe dat tot stand gekomen is?

Let op, eerst een tafel, daarna een stoel en daarop een balancerende Ronald en dan af en toe een stuk lawaai.... een vallende Ronald. Ik hield dan m’n hart vast, maar....niks geen gegil of geroep, hij raapte zich bijeen, zette de stoel weer op de tafel en ging als een dolle tekeer.

Het resultaat was er dan ook naar. Uitmuntend. Maar...dat is verleden tijd. Hij heeft het mij nooit vergeven. Maar het moest, ik zeg, het moest.

Onze dochter kreeg een baby, Anouk genaamd. Wij hadden haar de belofte gegeven, daar eens per week op te zullen passen. Sonja, onderwijzeres, gaf les op de/een school letterlijk om de hoek, zodat ik of zij snel ter plekke konden zijn. Ze voedde haar baby zelf en dan was dit een handige oplossing. Maar...die enge Nar daar boven dat bedje met daarin een prachtige baby... Dat kon ik toch niet maken? Het kind zou dan al vol frustraties komen te zitten. Zo kleurrijk en zo indringend. 

Zo stout we zijn, we hebben er een plafond onder getimmerd.
Ronald heeft het me nog nooit en zal dat ook nooit vergeven. De volgende bewoner zal dus na een nodige sloop iets prachtigs tegenkomen, tenzij hij of zij niet van David Lee Roth houdt.
Ik kan er me wat bij voorstellen, maar dat was niet mijn reden....begrijp dat goed, want Dave was ook mijn favoriet. 
Vervlogen tijden.

eFVe

Geen opmerkingen:

Een reactie posten