Iedere morgen al heel vroeg werken vogels in de dakgoot of hun leven ervan afhangt. Overdag vergeet ik het weer, maar nu ik hier ben en ze weer hevig hoor werken, wil ik hen verrassen door het zonnescreen neer te halen en omhoog te doen. Dat gaat gepaard met hevig gezoem. En ja hoor, het helpt, tot nu toe dan.
Onderwijl komt me iets leuks in gedachten. Toen onze kleinzoon nog een kleinzoontje was, wilde ik de zon verduisteren en nam hem mee naar boven en vertelde hem, dat ik hem een paar geheimpjes van het huis wilde laten zien.
Ik doe de stekker in het stopcontact en laat de screen langzaam zakken. En zo bij alle drie ramen. Hij is vol ongeloof, dat dat kan. Ik zeg: “Ook beneden doen?” Tuurlijk...hij mag me helpen. Ik vind ‘m nu groot genoeg, dat ie al weet, wat ie wel of niet mag doen en vooral, dat ie moet vragen. Hij gaat akkoord. Hij kijkt z’n oogjes uit en zegt: “Wat wil ik graag, dat ons huis ook zulke geheimen kent”. Hij had al zulke volwassen uitspraken, waar ik nu nog van kan genieten.
Dit moest ik even kwijt, dacht eraan en wilde het delen. Ons ventje was nog erg jong.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten