Maar dan anders.
Vandaag kwamen Mirjam en Yesse samen door de achterdeur. Iets later dan gehoopt, zodoende was Anne sinds 8 uur al in pyama op, niet wetend wanneer er verandering in kwam.
Ons eerste kopje koffie hadden we inmiddels genuttigd en daar waren ze.
Mirjam was hier al eerder en Yesse een keer met Tjerk. Oude bekenden dus voor Anne, dat maakte zijn was-beurt wat gemoedelijker.
Ik vertelde dat Anne deze week nog mee naar de winkel was geweest. We hadden WC-papier nodig, zakdoekjes en appelmoes. Die dingen zijn hier zo snel op. “Het is alsof we het eten”, vulde ik aan.
“En?”, vraagt Yesse, “Hoe smaakte dat? “. “De appelmoes wel goed”, dacht ik nog.
Was best grappig en zo snel hij reageerde.
Beiden wilden ze nog wel een natje, zijnde thee/water. Alles is mogelijk.
Er moet mij nog wel even van het hart, het was weer een gezellig samenzijn en ik ben hen dankbaar voor de gemoedelijke gesprekken die werden gevoerd. Yesse is nog wat rustig, hij loopt stage en geloof me Yesse, je mag er zijn, je bent al een bekende hier. Tot een volgende keer?
We proberen deze dag even naar buiten te gaan, de zon roept ons en de Audi staat al in de startblokken. Lees i.p.v. Audi ... rollator en ... je bent goed ingelicht.
Maar...het werd de tuin. Dat geniet duidelijk de voorkeur bij Anne en zo kon ik even naar de markt, mijn geliefde lange paprika’s halen. Rood/geel/oranje, ik kan weer heerlijk tekeer gaan.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten