Voor zover een gewone dag. Wel lijkt de herfst daar en de warmere kleding komt te voorschijn. Heeft ook wel weer z’n charme.
Kom ik tot de ontdekking dat ons brood op is, tenminste het brood wat Anne-lief graag eet. Bijna geen korsten, of zo zacht dat hij er geen moeite mee heeft.
Ja...wat moet je dan? Vandaag is zijn dag voor de dag-opvang. Alles ging naar wens. Dus...ik ben vrij. Vrij? Wat is dat? Geen vies woord, maar vandaag met die regen en wind wel.
Dat heb je ervan, als je de kans niet waarneemt, dat iemand met je mee wilde. Ik vond het zo sneu. Komt m’n ex-vriendin-buurvrouw even op bezoek en dan WIL ik wat? Zij wilde graag naar Tuinland, dus op naar Tuinland. Dan nu maar de jas aan en met kop en kont er door. Nat of niet nat. Dus......op naar Aldi.
Pas terug en???? Niet echt nat geworden, wel pittig fietsen, maar dat kan dit ouwe mens nog steeds (zei ze met zachte stem).
Toch weer meer gehaald, maar dan is er weer een beetje voorraad en misschien mag ik dan langer wegblijven? Ik mag het hopen.
Gevulde marsepein gekocht, hopelijk maak ik Anne daar blij mee. Verder allemaal nuttige dingen, ook appelmoes voor de pillen in te nemen. Ach ja, ze is af en toe weleens lief.....die ouwe van 80+.
Gisteren een lekker hapje gekregen van overbuurvrouw Annie, dat ga ik proeven. Heb ik er trek in? Wat dacht je? Ik kwijl als ik er naar kijk.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten