Sinds een hele poos hadden we hier een enorm lelijk en groot ziekenhuisbed in de kamer. Anne sliep er goed in, maar wat een kreng van een ding. De kamer stond finaal op de kop.
Ik heb er behoorlijk tegenaan gehikt, maar ben uiteindelijk wel naar een ander op zoek gegaan, samen met nicht Thea. Een zogezegd Senioren-bed.
Gisteren arriveerde dat en moest dat lelijke kreng eruit. Daarvoor had ik handige Harrie ingehuurd. Hij kwam, zag en overwon. Weg bed.
Buurvrouw Kina kwam me nog verrassen met een tablet pure chocola met noten. Ach, het leven is zo gek nog niet.
De kamer had ik inmiddels aardig ruim gemaakt voor de Beter Bed-jongens en die zouden na 1 uur komen. Al met al werd dat een stuk later, maar natuurlijk: na 1 uur was het nog steeds.
Gezelligheid kent geen tijd. Eentje dronk koffie, de ander Gemeente Pils, koekje erbij? Het bed stond er binnen een poep en een scheet.
Maar...mijn Anne kwam al bijna weer thuis van de dag-opvang, dus haast je rep je.
Snel snel snel en net op tijd was het geregeld.
Vannacht had Anne een goeie nacht, tenminste dat vertelde hij vanmorgen, maar....het dekbed lag wel met het voeteneind om z’n nek. Er is dus aardig gevochten.
Gelukkig weet ie niet alles meer en ben ik niet wakker geworden.
Een prima dag en nacht en zo kan ik weer leven in deze kamer. Ik voel me een gelukkig mens. Simpel hé?!
eFVe
Hallo eFVe, wat een heerlijke luxe een nieuw bed, wat zal je opgelucht zijn en wat lief dat zoveel mensen je hebben geholpen.
BeantwoordenVerwijderenHet zijn de kleine dingen van het leven die een mens gelukkig en tevreden kunnen maken.
Lieve groet.