Whitesnake

Heel heel lang geleden nog voor ik geopereerd moest, ging ik met Ronald en z’n vriend naar een concert van Whitesnake. Johanna was ziek geworden en zodoende was er een kaartje over. Ik, zei de gek, mocht mee en ik waagde de sprong. Ook gingen vriend Jeroen en Harmke mee, in ieder geval een hele groep mensen en dan is het toch te gek, dat ik als oud mens mee mocht en wilde.

Het was voor mij een hele nieuwe beleving en heb genoten voor 10. De jongens Ronald en Ronnie wurmden zich naar voren, maar ik wilde niet mee en stond op een richel met een prachtig uitzicht. Kon af en toe zwaaien naar m’n jongens, die geregeld even mijn aandacht zochten.

Het was geweldig!!!!! Vergeten zal ik dit nooit.

Daar zag ik een van de gitaristen een vestje dragen in glinsterend grijs. Wel met blote borst eronder, maar hij trok steeds weer m’n aandacht. De groep speelde het dak eraf, bij wijze van spreken en zo had ik het nog nooit beleefd.

Maar...waarom ik dit mij vandaag sterker dan ooit herinner? Het vestje wat de gitarist droeg.......ik heb er later eentje gekocht in een failliete zaak voor 5 euro en was er zo blij mee.

Toch droeg ik ‘m weinig, het is een beetje/boel een glinstertje en...als ik ‘m draag, dan niet met blote borst, laat dat gezegd zijn.

Vandaag heb ik ‘m aan en moest erover schrijven.

Whitesnake, vergeten zal ik dit concert NOOIT.

eFVe