Klas 7, eigenlijk VGLO, voortgezet lager onderwijs, de Vijverschool.
Jikkie en ik bleven ook samen in klas 7. Meester Bakker was de onderwijzer. Een aardige slanke man, netjes in ‘t pak. Wel had hij de gewoonte op de verwarming plaats te nemen, net naast de bank van Jikkie en mij. Ik zat dus aan de buitenkant en hij had de schoenen op mijn bank.
Alles was goed, ware het niet, dat ie met consumptie sprak. Hij sputterde maar raak en dat vonden we niet zo fijn. De hele klas wist ervan en met elkaar vonden we, dat we er iets aan moesten doen. Maar wat?
Een oplossing werd gevonden, maar wel een linke. Durfden we dat?
Er bestonden van die kleine houten parapluutjes en daarvan moesten we dus 2 bemachtigen, want ik wilde echt niet alleen de klos zijn. Jikkie en ik, uiteindelijk samen, beiden met een parapluutje gewapend afwachtend wanneer de meester ging sputteren.
En ja hoor, hij vertelde behoorlijk nat z’n verhaal en Jikkie en ik begonnen zachtjes te lachen. Het duurde wel even, eer ik m’n parapluutje pakte, Jikkie aanstootte en het onnozel kleine ding in m’n haar stak en Jikkie mijn voorbeeld volgde.
We konden ons lachen niet inhouden, de leraar ging bij ons vandaan en we hebben zelfs geen straf gekregen. Hij is nooit meer op die plek gaan zitten en ik had behoorlijk spijt van mijn aktie.
Och Jikkie, wat mis ik je, had dit stuk nog graag met je willen delen.
Klas zeven, samen met Jikkie.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten