De Reünie

De reünie 1983, school 6-Leeuwarden.

School 6 en school 10 gaven een reünie. Beide scholen waren in één gebouw geplaatst. Misschien vind ik er de foto nog bij.

                                            Het schoolgebouw (foto genomen in 1995)

Door lang te zoeken vond Jikkie mijn huidige adres en schreef me een brief. Telefoon zoals nu hadden we niet, dus de bereikbaarheid was een stuk minder. Ook had ze het al in de Libelle geplaatst onder een bepaalde oproep. Ik las geen Libelle, wel Margriet, dus las het niet. 

                                                         Jikkie (links) en ik          

Maar...gelukt was het wel en ik zorgde voor oppas en ging richting m’n vriendin Mies om daar de nacht door te brengen om de volgende dag naar onze vroegere school te gaan. Jikkie besloot anders, kwam me halen bij vriendin Mies en we vervolgden de reis in haar auto.

                                                        Aukje Hoen, de organisatrice.

                                                        Anderen rondom haar.....Dientje Schaafsma, Elske v.d. Veen, Aldert                                                                      Walstra, 

Jikkie v.d. Kamp en ik (Froukje Vogelsang).

Wat leuk om al die mensen, die destijds kinderen waren, weer te ontmoeten. Onze 6de klas was goed vertegenwoordigd. We waren zo blij met elkaar, vooral Jikkie en ik konden zo van elkaar genieten, dat een aantal van de kinderen meldden, dat we niks waren veranderd. We liepen met de armen om elkaar heen te gieren van het lachen, doordat we allerlei gebeurtenissen opnieuw beleefden.

                                                         Aldert Walstra en ik

In de eerste klas waren Aldert Walstra en ik erg verliefd en kusten elkaar hevig. Ook dat vroeg om herhaling, maar dat ging me te ver en ook Aldert vond, dat we dat niet verplicht waren.

We zongen alle oude liedjes van toen en kochten alle liedjes die we maar konden kopen, zelfs het Wilhelmus. Wat een prachtige dag, lekker eten ook; ook al konden Jikkie en ik niet veel op, genieten was het wel. Sommige jongens zagen kans om tot twee, soms zelfs drie keer langs het eten te gaan, zoals Piet Reiding. Wat een vreetzak vonden we dat.

Er werden foto’s gemaakt; de dag was sneller voorbij, dan we hoopten en zo bracht Jikkie me weer naar m’n vriendin Mies. Inmiddels hadden we wel een aantal leraren en juffen ontmoet en sommigen herkenden ons nog goed. Helaas ontbrak een deel,  zij waren al gaan hemelen.

In Jikkie’s auto reden we dus richting Mies, we namen hartverscheurend afscheid en daar reed m’n schoolvriendin voor het leven richting Bolsward. De reünie was in Leeuwarden, daar was ik geboren, Jikkie ook.

                                              Een oude foto van de school   

Ik zwaaide m’n armen uit m’n lijf en ineens werd me duidelijk, Jikkie reed met al m’n liedjes en zelfs het Wilhelmus richting Bolsward en ik, zei de gek, was alles kwijt. Jikkie zag m’n overdreven gebaar nog steeds voor vriendinnenliefde aan en gaf kushandjes retour.

Gelukkig was er nog een prachtige afsluiting bij m’n oudste vriendin Mies. We vermaakten ons met mijn wilde verhalen over de reünie en over Jikkie’s verdwijnen met mijn dierbare voorraad liedjes en gedichten.

Dit was het; onze reünie kreeg een goed gevolg. We bleven elkaar trouw nadien, tot bij Jikkie een ernstige ziekte werd ontdekt en ik zelf een zware operatie moest ondergaan. Ik ben er nog, maar Jikkie helaas niet meer en ook vriendin Mies zal dit verhaal nooit kunnen lezen.

eFVe