Ooit was ik op de moedermavo om m’n Nederlands en Engelse taal te verbeteren. De spanning alleen al, heerlijk !!!! Proefwerken en dergelijke. Op de lagere- en VGLO-school was dat me nooit overkomen. Het ging goed, het ging geweldig.
Wel was ik weer de oudste, maar dat kon/mocht me niet deren. ‘t Was even wennen voor de overige jeugd, maar ik redde me best. Had goeie cijfers en in de pauze kwamen de gesprekken leuk op gang. Vragen waarom we hieraan begonnen zijn en zo een soort rondvraag. Waarom ik???
In onze vakantie hadden we iemand ontmoet en daar ontstond een leuke vriendschap uit. We zijn er zelfs geweest. Ik vertelde niet aan de medestudenten, dat de man toen al 80 jaar was en maakte er iets geks van.
Ik vertelde dat ik een relatie had met een man in Engeland en mijn man het zelfs goedkeurde. Dat we elkaar wekelijks of vaker schreven, maar m’n Engels niet van een hoge kwaliteit was en zodoende was ik op de moedermavo terecht gekomen.
Het werd aardig stil, de dames om me heen hadden dit niet verwacht van mij.
Om het nog spannender te maken vertelde ik, dat ik binnenkort de sprong zou wagen en hem ging bezoeken.
Zegt één van de dames: “Maar je bent toch getrouwd?”. Ik vertel, dat mijn man er alles van weet en de dame in kwestie trekt een afkeurend gezicht. De meest jongeren onder ons groepje vinden het steeds interessanter en vragen door. Of ik een foto heb en hoe oud hij is. Ik beloof hen de foto de volgende keer mee te nemen en ...... hij is 80 jaar.
De lach van mijn studentenclubje hoor ik nog, als ik eraan denk. De dame met de afkeuring in haar blik lachte als een boer met kiespijn. We gingen samen met dochter en schoonzoon naar Engeland naar mijn relatie en .... het was super !!!
Doordat we ieder jaar 6 tot 8 weken naar Portugal gingen, heb ik de mavo niet af kunnen maken, helaas.
Maar ‘t was de moeite waard geweest. Ik groeide in mijn eigen achting. Wie doet je wat...
De Moedermavo....
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten