Verwennerij

Vandaag kwam Tsjerk weer langs, we worden verwend. Vorige week was hij er ook al en ik waardeer hem erg.  Op het bord in de keuken staat op dinsdag ... Een grote beurt.

Ach...gisteren liet ik mij dat ontvallen bij Linda van de WMO en onze kleindochter was zo stout/gek om het op het bord in de keuken te schrijven. Dus...Tsjerk kwam voor de grote beurt.

Vorige week was ik onderwijl aan het koffiezetten, maar wilde niet storen, stopte dus en ging naar de kamer. En wat deed onze Tsjerk toen? Hij goot de koffie op. Dat bracht bij mij een grote glimlach teweeg.  Deze keer was de koffie klaar en dronk hij weer een kopje mee. Gemberkoek erbij, gezellig vond ik dat.

Rita kwam zaterdag en als het schema klopt, komt ze zaterdag alweer. Geweldig Anet, mooie planning. Je maakt me blij. Maar iedereen is welkom hoor, zeker weten.

De dag is dus ruimschoots begonnen en Anne probeert me te vertellen, waardoor hij vocht in z’n oren heeft. Ergens aan de linkerkant heeft ie een soort leiding gehad. Sorry Anne, dat kan ik me niet herinneren. Ik ga er maar in mee, maar moet toch echt zeggen, schreeuwen door z’n enorme doofheid, dat ik het me niet herinner. Hij trekt zich daarna terug in zijn eigen wereld, ik tik dit even in en hij leest de krant verder.

Zijn fantasieën gaan vaak op de loop met hem, hij gelooft ze echt, weet het zeker.

Ineens realiseer ik mij, dat hij tijdens een longontsteking aan het infuus heeft gelegen en soms krijgt ie flarden mee van dingen die ooit passeerden. Jaren geleden dus.

Straks gaat alles weer beter, alleen die doofheid stoort hem heel erg en dat is te begrijpen.

Volgens Anne is er ergens een lek. Ik snap nu, waarom hij niet zoveel wil drinken. Het is moeilijk hem bij de les te houden, want voor je ‘t weet, gaat ie alweer een andere kant op.

Tot vanmiddag ergens en dan komt de nieuwe vaatwasser. We zijn er klaar voor.

Dit is ‘m dan, een inbouw, maar er moest wat veranderen. De lijsten waren door de jaren en vocht wat uitgezet en moest de monteur even wat nawerk doen, kosten 35 euro. Nou ja, wie over de hond komt, komt over de staart. Keurig en hij doet het prima, mag ook wel voor het bedrag wat ie kost en zolang het geduurd heeft eer hij ons huis kon vinden, maar nu is ie van ons.

Ik wilde nog graag wandelen, maar Anne ziet buien hangen, waar dan ook, dus, helaas-pindakaas. Er wordt niet gewandeld. Misschien lukt het me alsnog, ik ben een doorzetter, het is zo goed voor hem en hij zwetst altijd maar weer tegen de fysiotherapeute dat ie elke dag wandelt. Ik wil dan niet altijd zeggen, dat het niet helemaal waar is, maar nu is het helemaal niet waar. Dus...give me hope, Johanna. (liedje)

NOG EVEN DIT, WE HEBBEN GEWANDELD, NIET VER, MAAR TOCH...JEEEEEH. Ook verwennerij? Voor mij?

We aten rijst met allerlei groenten en gehakt. Hij at er lekker van en mij smaakt het altijd.

Nu stop ik, voor vandaag is dit genoeg, punt uit !!!

eFVe