Ongeveer kwart over twee kwam Anne de trap op. Ik hoorde hem al naar de WC gaan en daarna rechtstreeks naar boven.
Even een kleine uitleg is wel op z’n plaats. Anne slaapt niet meer boven om meerdere redenen, ik dus wel. De trap is hem eigenlijk verboden.
Ik was er sneller dan hij, deed het licht aan en een glimlachende Anne begroette mij met een: “Haj...”. Ik kon niet anders dan lachen en nam hem in m’n armen.
Voorzichtig zeggend, dat ie niet meer boven sliep, loodste ik hem de trap af, hem stevig vastpakkend. En ineens: “Voorzichtig hoor !!!”, zei hij. Ik kon weer m’n lachen niet onderdrukken en bracht hem terug naar bed. “Oh ja”, zei hij en kroop genoeglijk in z’n eigen bedje in de kamer.
Ik gaf hem nog een dikke smok op z’n neus en probeerde weer naar m’n eigen plekje te gaan. Hij voelde zich koud, daar moet ik vandaag even wat aan doen. In de kamer blijft het twintig graden, dat moet toch genoeg zijn?
‘t Is zo’n dunne scheet, logisch dat ie zich kouder voelt dan menigeen. Dan speelt de leeftijd ook nog een rol, dus vandaag moet het opgelost worden.
De wasbeurt was door Tsjerk gedaan en ook Anne z’n apparaatje werd door hem om Anne’s nek geslingerd. Anne kon niet anders, dan het goed vinden. Zo was hij even bij het gesprek, ik hoop wat langer dan afgelopen dagen. Er is altijd wel weer een excuus om ‘m af te doen. We will see.
We dronken gezamenlijk een kop koffie, daarna ging Tsjerk weer zijn werk voltooien en nu zitten we samen aan ons tweede bakje. Ik voel het, ook dit wordt een goeie dag. Een wandelingetje? ‘t Is vrij koud, maar toch...
Het gehoorapparaatje ligt op bed en Anne is ergens. Ik ga kijken.
Anne is terecht, we hebben gegeten en....we gaan wandelen.
Wel moet ik weer schreeuwen, wil mijn stem binnenkomen bij Anne. Zo jammer, waarom doet ie het apparaatje steeds weer af. Hij blijft een eigenwijze piemel.
Deze dag vloog voorbij en wat zo vreemd is, we kregen zoveel bezoek, leuk bezoek en onze handyman en zelfs tig telefoontjes. Ik leef weer helemaal op. Anne had zelfs z’n gehoorapparaatje weer om z’n nek.
Eigenlijk begon het vannacht al met Anne via de trap naar boven. Ik voelde toen al, dit wordt een leuke dag.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten