Het went niet

 

Na een goeie nacht weer een slechte? Het went niet. Genoeg erover.

We zijn weer op en Anne zegt: “Het was een slechte nacht”. “Ja”, zeg ik. Vraagt ie: “Hoe was jouw nacht, ook slecht? ”. Dan sta ik op het punt om te zeggen: “Ook slecht door jou”. Maar ik kan me bedapperen. Ik murmel wat onverstaanbaars, zijn gehoor is toch al niet van de bovenste plank.

Als ik slaap tekort kom, ben ik ook minder vriendelijk valt me op. Maar ik herstel me.

Begeleid hem bij alles en zo zitten we zwijgzaam aan tafel. Ik vraag maar niet: “Hoe is je gehoor?”. Zou best aardig van me zijn, maar het kan niet, want dan is alles gelijk weer helemaal mis en gaat hij testen, dat weet ik uit ervaring.

Nog een goed uur en hij gaat weer vrolijk met de bus mee, dat is wat ik hoop. Ik word alweer onrustig. Ben ik zo slecht of doe ik zo slecht. In ieder geval voel ik me hier slecht bij.

 

De bus heeft ‘m gehaald, stilzwijgend hebben we zitten wachten. Hij heeft een zak met snoep mee, overgebleven van 11 november, misschien zijn er van die lekkerbekjes bij, marsjes, snickers, bountys, milky ways en dat soort spul, die dat wel lusten.

Vrolijk ging ie mee, hij heeft duidelijk 2 gezichten, eentje voor buiten ons onderkomen en eentje bij mij. Ze zien hem graag, kreeg net nog een heel lief mailtje van Liesbeth van de Donk van centrum Vierackers. Dat voelt goed.

 

Ik ga boodschappen halen en andere plichten volbrengen, zoals iets terugbrengen naar de Welkom van de Wijde blik en medicijnen bestellen voor Anne (herhaalrecept). Dan is deze morgen alweer voorbij.

Maar nu is er koffie.

 

 

Terug van weggeweest. Een groot welkom bij de Welkom van de Wijde blik ontvangen. De heer van der Meulen staat daar nog goed te boek en Marchien (of zo) heb ik nog even mee gesproken. De groetjes voor Anne en ik hoop, dat de pepermuntjes smaken.

Eén van de dames keek me zo lief aan, ik herkende dat koppie meteen en zei: “U kent mij nog wel?”. Ja, knikte ze in volle overtuiging.

Vanmiddag het recept nog wegbrengen, is niet meer gelukt en dan wacht me nu, na bereiden, een heerlijk gebakken ei, met magere ham en champions. Wie doet je wat. Vandaag geen kroket, vorige week 2 gehad en Froukje moet flink zijn. Maar dit is ook heerlijk, toch?

 

Anne is weer thuis en erg blij, het was weer een fijne dag. De mijne ook, dus kunnen we elkaar de hand schudden. Ik houd het op een kusje, voelt vele malen beter.

 

eFVe