dinsdag 13 november 2018

Gisteren

Afbeeldingsresultaat voor gisteren
 
Niet dat ik van gisteren ben, maar toen gebeurde het allemaal. ‘s Morgens met Anne en onze dochter naar de geriater en ‘s middags hier bezoek van iemand van de WMO.
Een volle dag dus.

Dr. Verburg heeft me weer goede moed gegeven en zelfs een goede tip om Anne z’n gehoor op te vijzelen. Onze dochter is er al mee bezig. Het was een fijn gesprek en zelfs Anne heeft delen goed kunnen verstaan.

Thuis snel even de minister van Binnenlandse Zaken bediend, eitjes gebakken, broodjes erbij en klaar voor de volgende gaste. Onze kleindochter was inmiddels ook aangetreden en dat was een welkom geschenk.

De dame, Linda genaamd, van de WMO was een positief ingesteld mensje en door haar ben ik weer een stuk wijzer geworden. Ik ga vol vertrouwen de uitkomst afwachten. Ik hoop, denk, weet, er komt een dagopvang bij en die is echt nodig.

Alles gezegd en gedaan hebbende verdween Linda, maar ook Sonja en Anouk en ik probeerde Anne zover te krijgen, dat er nog een wandelingetje af kon. Dat lukte.
We zijn een leuk stukje gaan wandelen, jammer, dat ik het niet kan meten, maar geloof me, het was even heerlijk.

Thuis even een theetje en niet veel later denken aan wat er deze avond weer op tafel gezet kon worden.
Het werd een restje snert, even weer iets van magere rookworst erin en we waren weer goed gevuld. Maar waar was ik zo moe van? Zoveel had ik niet gedaan, gepraat, dat wel.
De TV aan, dat zou ons bezighouden? Maar even en ik was weg, in slaap gevallen. Gelukkig had Anne ook niet veel trek het laat te maken en zonder het te melden deed hij de TV uit en ging z’n tanden poetsen. Normaliter moet ik ‘m dat altijd vertellen, maar alles ging in een sneltreinvaart en voor ik het door had, lag Anne plat en ik volgde zijn voorbeeld.

Een welbestede dag, maar was ik nu zo moe van?

Voor Anne zal het nog erger voelen, maar hij lost het wel op met te doen wat ie wil en dat was een goed idee voor ons beiden.

Welterusten Anne, tot morgen en ik geef ‘m nog een dikke knaller op dat lege bekje en krijg er zelfs eentje hoorbaar terug en tevreden zoek ik m’n plekje, laat de computer de computer en vertrek naar hogere sferen.

Nu ben ik er weer en het heeft me goed gedaan en zelfs een rustige nacht voor Anne. Ik geef deze nacht een 8+.

eFVe

Geen opmerkingen:

Een reactie posten