Iedere woensdag ongeveer om 12 uur trakteer ik mezelf op een kroket. Iets wat niet zou mogen, maar met mijn activiteiten verbruik ik meer dan verwacht. Mijn gewicht loopt terug en bovendien...zondigen voelt zo goed, zo lekker. Met het woord lekker denk ik dan weer aan die kroket.
Ik had een leuk adresje gevonden en dat is al bijzonder, want meestal gaan cafetaria’s pas ‘s middags open. Ik dacht, dat houden we erin, iets om naartoe te leven.
Eerst moest er een nieuwe meter geplaatst voor gas en electra, daar was het wachten op, maar ze waren op tijd klaar en ik pak de fiets en reed naar m’n kroket. Ik had ‘m die dag wel wat dichterbij willen hebben, maar niet zeuren Froukje, die kroket komt eraan. Zielig hé?
Even over 12 uur, druk op de weg, snel is anders, maar ik ben er. De deur op slot. Ik lees de openingstijden en de tijd is goed, de dag is goed. Dit doe ik n.l. al 2 weken. Is dat even pech hebben?
Zal ik verderop? Er zal in Assen toch wel meer cafetaria’s open zijn? Vooral op woensdag/marktdag. Maar lang kan ik niet wegblijven want mijn ex-buurvrouw Kina kan komen.
Ik fiets als een razende Roeland op naar de stad en bedenk mij, dat ik ooit met nicht Thea ergens gezeten had en dat zag er allemaal goed uit.
Het stuur om en op naar dat adres. Ja...open en ik bestel alleen mijn kroket. Mag gaan zitten, ze bezorgen ‘m ook nog en ik zie daar tal van mensen binnenstromen en eentje zegt: “Deze heeft het gewonnen van Jonkman”. Ik reageer met een: “Meen je dat?”. Jonkman is namelijk de beste in Assen. Vraag maar aan onze kleinzoon.
De kroket was heerlijk, moet dus eigenlijk met chique naam geschreven, n.l. croquet, nog 20 cent goedkoper en ik heb hun foldertje gevraagd voor eventueel latere tijden van/met honger in de hals. Voelde me wel zielig, ik met mijn ene croquet, terwijl de anderen heel wat meer verorberden.
Maar wie zou er blijer zijn? Zij met hun stapels eten of ik met die ene croquet? Maar dan wel met extra mosterd.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten