Dat geluk makende gevoel weet ik nog alsof het gisteren was. Ons eerste kleinkind. Een mooiere en geweldiger kleinkind zou er niet bestaan, ook al wist ik, Froukje...je gaat te ver. Maar op dat moment is te ver gaan niet aan de orde. Je eigen dochter bevalt van weer een dochter. Mensenlief, wat bijzonder.
Dat kleine meisje van vroeger is nu moeder en wat voor een moeder... Weer zou ik te ver gaan om haar de beste, de mooiste, de liefste moeder ter wereld te vinden, maar wat er al aan vooraf ging, voor dat ons aller schat geboren werd. Er werd vol liefde een plekje bekleed en alvast kleertjes gemaakt buiten wat er allemaal al moest zijn.
Het was zoiets moois. Mag ik hopen, dat alle moeders later oma mogen worden? Die eerst geborene....ik zal dat nooit vergeten. Bedankt lieve dochter, dat jij dit mogelijk maakte.
De eerste van nu drie in totaal. Bijzonder blijft het, ze werd geboren in een liefdevolle wereld.
Inmiddels zijn we in het bezit van dat meisje en een jongen van onze dochter en tenslotte nog een zoon van onze zoon. Hoe mooi kan het leven zijn.
Welkom alle drie, ik sluit ze in m’n hart voor altijd.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten