De eerste dag na het weekend en dan gaat Anne weer naar de dag-besteding. Alles verliep perfect. Meine was al lekker vroeg met het busje en Anne was supersnel. Ho ho ho, jongeman, deze vrouw wil nog een kusje. Terwijl we deze kus uitvoerden, kwam Meine om de hoek en zei: “Ach...de tortelduifjes weer”. Het was dus al een keer eerder gebeurd? Zou kunnen, ik vind het zo gek nog niet.
Samen met Ilona, de hulp, hebben we een grote la vol foto’s naar beneden gehaald om Anne weer op weg te helpen, hoe z’n leven was en mensen te herkennen. Soms werkt dat heel goed en daar ga ik voor. Ilona was een geweldige hulp in deze, maar helemaal zonder rugpijn heb ik het niet kunnen volbrengen. Eigen schuld, dikke bult.
Verder nog dingen moeten kopen (in de regen op de fiets), maar dat is dan ook gelukt. Onder ander een kleurboek voor volwassenen voor Anne’s verjaardag. Als ie niet wil, ga ik er mee aan de slag. Laatst was ie zo druk aan het kleuren met een kleine meid, Noa genaamd.
Mooie kleurtjes erbij, wie doet je wat.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten