Zwemmen

Inmiddels verbeeldde ik mij, dat ik nog erg lenig was.

Gisteren dus naar zwemmen. Samen met een ex-buurvrouw er naartoe.

We hebben allebei zo onze eigen weg, heen de mijne, terug de hare.

Vaak vergeet ik de hare en ben al onderweg mijn weg te volgen. Ze

volgt me dan trouw.

Zwemmen, ik weet (bijna) eindelijk de weg door het gebouw naar de

kleedkamers te vinden. We duiken niet in de kleedhokjes, maar kleden

ons om in de gezamenlijke kleedkamer. Uiteindelijk zijn we allemaal

(oudere) meisjes. Dan snel naar het bad in de mening verkerende, dat

we al laat waren, maar nee....keurig op tijd.

Heel voorzichtig langs het trapje het bad in, liever zou ik er zo inspringen,

maar na die ene keer, waar de dames van schrokken, waagt deze vrouw

zich daar maar niet aan.

De oefeningen waren heerlijk, best zwaar, maar heerlijk. Soms was ik te

enthousiast en kwam de leidster achter me om te vertellen, dat het iets

rustiger moest. ‘t Ouwe mens..... !!!!

‘t Was heerlijk en toen ik dan weer met m’n ex-buurvrouw naar huis fietste,

zei ze: “Jij kunt nog zoveel”. Best fijne woorden om te horen, ik groeide er

van. Maar.....thuis was het een heel ander verhaal, snel een hapje eten en

daarna ????? ‘t Ouwe mens was af !!!! Dook in bed en heb zelfs geslapen.

Wat kan ik veel, buurvrouw Aukje, maar niet heus. Zij moest nog op visite,

dat zou mij niet gelukt zijn.

Die fijne woorden waren lief, maar ik bewees mezelf, dat het niet waar was.

Volgende keer beter? En toch........zwemmen was heerlijk.

eFVe