Appelscha

Vanmorgen eerst een gezellig verjaarsfeestje bij de buurvrouw, 80 jaren alweer. Ik spaar er voor, misschien red ik het.

Vanmiddag bedachten we, we gaan naar Appelscha. Ooit kwamen we daar bijna wekelijks, maar nu zelden. We waren het eens en al vroeg in de middag reden we in die richting. Parkeerplekken zat, want...helaas geen markt.

Maar wandelen kun je er als de beste. Auto geparkeerd en een prachtig pad door de bossen bewandeld. Vele vriendelijke mensen gezien en gegroet. De een nog aardiger dan de ander.

Alvorens we het bos in doken, zagen we een koopwoning. “Een mooi huisje”, zegt mijn eega. Ik op mijn beurt: ”Zullen we eens gek doen? Dan verkopen we ons huis en gaan hier in Appelscha wonen”. “Zullen we??”, zei manlief.

Plots bedacht ik me en zei: “Dan wil ik onze arts meenemen, die wil ik voor geen goud missen !!! “. We begrepen beiden, dat zou te moeilijk worden. Dus...we blijven !!! Assen is goed.

Wandelend in de bossen zien we een echtpaar (neem ik aan) zitten op 2 campingstoeltjes. “Ja”, zegt de meneer, “We hebben onze eigen stoelen mee”. Ik geef m’n goedkeuring en steek m’n 2 duimen omhoog. De zon voelde lekker warm.

Het was zo’n fijne middag en......ik bedacht: “Zullen we onze oude campingvriend van 94 jaar bezoeken???” Vaak belden we met hem en steeds kregen we dezelfde vraag wanneer we een keer kwamen.  In Portugal ontmoetten we hem en z’n lieve vrouwtje jaar na jaar. Vergeten doe ik die tijd nooit meer. Jaren met de caravan en nu ???? We komen nergens meer, behalve dan vandaag. Oude herinneringen zijn goud waard. En Vledder is niet zo ver bij Appelscha vandaan.

Het was een superdag.

eFVe