Ons gezin bestond uit Pap en Mam, 2 zusters en 1 broer en ik dus.
De jongste van dit gezin ben ik. Een nakomertje. Niks aan overigens.
Je wordt ook als kind behandeld en dat voor lange jaren.
2 oudere zussen en dan m’n broer, hij was 7/8 jaren ouder dan ik.
‘t Was leuk met hem, hij probeerde nog aardig te zijn en dat lukte
heel goed. Hij ging dan ruggelings en ik steunde met m’n buik op
zijn voeten en zo gooide hij mij de lucht in. Het was erg leuk, tot het
misging en hij mij tegen de wand aan kwakte. Brullen natuurlijk.
Was echt niet zijn bedoeling geweest, maar de pijn was echt en de schrik
was groot. Mijn moeder kwam gehaast onze kant op, zette m’n broer
buiten de deur, deur op slot en zij vertrok weer naar boven.
Mijn broer zacht door de brievenbus naar mij roepend en ik natuurlijk
reagerend. Hij vertelde, waar mijn mam de sleutel achterliet en leer-
de me de deur van het slot te doen. Ik blij, hij blij en....opnieuw
speelden we ons spel.
Mijn broer was een leuke broer, hij leerde me veel en ik was dol op hem.
Na z’n diensttijd is ie voor werk naar Rotterdam vertrokken en ik heb
hem heel erg gemist, maar was inmiddels ook al een grote meid.
Uiteindelijk was ik nog alleen bij m’n ouders en mocht ik werkelijk veel
vrienden en vriendinnen in huis halen. Mijn vader was erg populair.
Ook al was ik niet thuis, kon het best zijn, dat ik bij thuiskomst ons huis
redelijk vol aantrof. Mijn pap op de trekharmonica spelend en de jeugd
zingend en genietend aan z’n voeten.
Mijn mam als geweldige gastvrouw iedereen van drinken voorziend.
Het was gezellig bij ons thuis, zelfs zonder m’n zussen en mijn broer.
Dit was huize Vogelsang.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten