Tokkel
Terug van een boodschapje zag ik een man kijken in zakken die bij de weg stonden.
Ik zei:”Is er wat bij?”. Hij vervolgens:”Ja, kijk maar”. Ik stopte en zag een redelijke trui in z’n handen. Hij zei:”Ik doe ‘m aan en leg deze hier”. Ik dacht, waar ben ik aan begonnen.
“Nou?”, vroeg de onverzorgd uitziende man. Ik weer:”Staat je goed”. En wilde weer verder.
Vroeg ie:”Waar kan ik aan koffie komen?”. Ik op mijn beurt:”Als je hier steeds rechtdoor
loopt, kom je bij het buurthuis de Larix, daar kan het lukken”.
Eindelijk fietste ik weg en riep ie:”Kan ik niet met jou mee?” “Ik heb al een man”, riep ik
snel en wenste ‘m succes.
Later dacht ik, wat het thuisfront ervan zou vinden, als ik de man achter op m’n fiets
had meegenomen?
‘t Is allang geleden, maar ik kan hem niet vergeten.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten