Een bijdehandje

Er gebeurden volgens de krant nare dingen met kinderen, dus werd het tijd onze spruit voor te lichten. Hoe doe je dat bij zo’n superjong kind. Ze snapt alles, maar....je wilt haar toch niet te angstig maken.

Ik vertelde haar, dat er met name mannen bestonden, die kinderen graag wilden trakteren en al zou

dat nog zo lekker zijn, het beste was, snel naar huis te komen. Het kunnen enge mannen zijn.
Sonja, alles snel oppikkend, kwam op een dag binnenrennen en zei: “ Kijk eens mama, wat een enge man “.

Nou moet ik zeggen, de man in kwestie zag er vreemd uit, was duidelijk gebrekkig en liep mank.

Ja, dan moet je iets anders verzinnen en vertel ik haar, dat enge mannen er niet altijd eng uit zien. 

Het konden zelfs bekende mannen zijn. “ Wat willen ze dan met mij “, vraagt onze peuter. Ik zeg: “ Dan willen ze je laten plassen “. “ Dat wil ik niet ”, zegt ze duidelijk en krachtig. Goed zo, denk ik. “ Kan het dan ook Hartlief zijn? ”, vraagt ze met vragende blikken? Ik zeg: “ Nee, Hartlief is onze buurman, dat is een goeie man ”.

Ze scheen het te begrijpen, maar op een goeie dag, gebruikte ze het, wat toch wel wat byzonder afliep. Mijn moeder, oma van Sonja, logeerde hier en had wat woorden met haar. Sonja wordt boos en gooit haar pantoffel per ongeluk tegen het raam.” Foei “, zegt oma, “ dan kan het raam stuk gaan en waaien we weg “. “ Nou ”, zegt Sonja, ” dan pakken de enge mannen jou “. Mijn moeder schiet in de lach, wat onze Sonja nog bozer maakte en vervolgde: “ Dan laten ze je plassen “. Bijna schreeuwend. 

Mijn moeder lachte wel zo onbedaarlijk, ik zal dit voorval nooit en te nimmer vergeten.

Maar niet iedereen, als ik het vertel, geniet ervan, dit is duidelijk alleen voor naaste familieleden leuk. Mijn moeder is helaas niet meer onder ons, maar het voorval is dan ook 48/49 jaren geleden gebeurd.

Ik moest het kwijt, bij deze.

eFVe