Gisteren heb ik de gehele buurt afgetoffeld voor mijn buurvrouw. Een schat van een sociaal mens, die maandag is overleden. We leefden allemaal met het gezin mee, tenminste.....bijna allemaal.
Ik ging de buurt op voor een bloemstukje en bij de eerste naaste buur hoorde ik, dat de volgende buur niet mee ging doen. Een afspraak die in het verleden gemaakt zou zijn ??? Nou, niet bij mijn weten.
Toch ging ik met lood in m’n schoenen vragen en inderdaad, ze zagen ervan af, hadden niks met die mensen. Kwamen naar de Uitvaart en dat is het.
Eigenlijk had ik me niet zo ontdaan hoeven voelen, want diezelfde dag kwamen er over de 20 mensen op papier, die hetzelfde voelden als de buurvrouw haar vriendin en deze buurvrouw, ik dus.
Maar toch......Dit moest ik even kwijt.
Uit frustratie of....misschien erge teleurstelling? Zet ik nu de namen op de kaart bij het bloemstuk van de mensen, die allen graag meedoen, hoe zal dat voelen? Misschien een beetje vergelijkbaar met mijn gevoel of dat van ons?
Wie zal het zeggen.
Dit stond uiteindelijk op de kaart bij het bloemstuk:
Liefs van buren en vriendinnen.
Wout
Alex en Karin
Anne en Froukje
Anneke
Aukje
Chris en Elly
Coba
Eltje en Roely
Freek en Anny
Geert en Grietje
Hein en Sientje
Henny
Jochem en Jantje
Kina
Martin en Marije
Tjeerd en Carry
Geertje blijft in ons aller herinnering.
eFVE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten