Wandelen in Hooghalen. Ooit was onze kleinzoon blij met die onderneming, maar vandaag de dag wint de computer het, of de laptop en tablet. Ik denk met enige weemoed terug aan die tijd. Het was fijn, we hebben het geleefd en samen kunnen we die paadjes alsnog bewandelen.
Misschien krijgen we onze Des nog een keer mee en dan met de bijzondere step, naam ben ik even kwijt.
Het was leuk, laat ik het daarbij houden.
Vandaag de dag komt ie met z’n laptop en is in gesprek met ene Gijs en over en weer wordt er druk gepraat en gelachen. Dat vindt deze oma dan ook wel weer fijn, maar het gevoel, dat we niet meer mee kunnen komen en niet meer lopen in het pad van de jongeren??? Oh oh oh...wat worden/zijn we oud.
Zielig hé???
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten