Gisteren met een ex-buurvrouw naar een winkelcentra. Doen we af en toe samen. En wat leuk is, de verste centra...dus op de e-fiets. Zo komt ie nog eens van stal. ‘t Was droog en harde wind, vandaar de e-fiets.
Onderwijl praten we nog wat na over de eenzame buurman, waarmee ze nog een afspraak wil maken, niet wetende wanneer.
Thuis gekomen blijkt, ik heb nog iets van haar hier en e-mail haar dat. Als ze het snel wil hebben, oké, ik zal er zijn. Zij op haar beurt e-mailt vandaag retour, vanmiddag ga ik om 14.30 uur naar Hans. Haar zoon heet Hans en ik wens haar een goeie reis en adviseer nog even, rust lekker uit. Ze voelt zich namelijk erg moe.
Even heel iets anders. Ik ga vandaag dus nog even bij de buurman kijken, de eenzame buurman, of alles gaat, zoals het moet of hoe hij het wil. Het gaat niet zo goed en ik hoor hem aan. Maar ineens zegt ie: “Aukje komt vanmiddag even”. Ik denk na en moet erg lachen. Moeilijk uit te leggen aan de buurman, maar voor mij gesneden koek. Ex-buurvrouw Aukje gaat dus niet naar zoon Hans, maar naar buurman Hans. Hij is er blij mee en ik uiteindelijk ook. Zoon Hans woont in Etten-Leur, dus niet in de buurt.
Ik bel haar even om m’n vergissing recht te breien. Ze zegt: “Ik begreep er al niks van, goeie reis en rust lekker uit? Bij buurman Hans? “. We konden er om lachen. Of buurman Hans het helemaal begreep, maar vanmiddag heeft ie bezoek, dat voelt goed.
En ex-buurvrouw Aukje komt haar al betaalde waar even halen hier en lachen we samen opnieuw.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten