Vandaag ruikt het weer naar een goeie dag. En niet goeiedag en weg, maar een echte goeie-dag. Gisteren heb ik er al aan mogen ruiken en nu doen we het eens lichtelijk over. Kleinkinderen Desmond en Anouk waren hier. Desmond met laptop en één of ander stuur, waar hij dus een spel mee kan doen op z’n laptop. Een hele sjouw en....uiteindelijk niet gebruikt.... Want kleindochter Anouk kwam langs en had voor onze Desmond Pokemon op haar telefoon gedownload. Zo zei ze, maar....misschien niet alleen voor hem, want haar vriendin is er dol op, zo vertelde ze.
In ieder geval, we kregen Desmond van de stoel, achter z’n laptop vandaan en...gingen Pokemons vangen. Ik snap er geen jota van, maar voor de beweging toch een leuk ommetje gemaakt. Desmond al helemaal over de rooie en zo gingen we een rondje, het rondje werd steeds groter, doordat die krengen...de Pokemon-aanhangers verderop zaten. Hij ving er 1, het werden er 2 en zelfs meer. Ik heb ze helaas niet gezien, geroken of gehoord.
Dat was gisteren en wat overkomt me vandaag? Anouk komt weer, Desmond zou hier al zijn en....we gaan fietsen....achter de Pokemons aan, Maar wel over het fietspad, geen gekke gevaarlijke dingen doen. Opa gaat mee, maar stilletjes verwacht ik, dat ie bij de eerste vangst al de weg naar huis terugvindt. Mag van mij, het was leuk, dat ie het probeerde, denk ik dan maar. We zullen zien.
Ik juich van binnen, niet voor die stomme Pokemons, waarvan ik alleen Pikachou of zoiets ken. Ooit een trui gebreid voor m’n inmiddels oudere kleinzoon en die zag er wel leuk uit. Die trui zal ik proberen hierin te krijgen. Die breide ik in een vakantie in Portugal. De trui hing in een boom, zo goed ik mij herinner. Maar de boeven met onmogelijke namen? Laat maar. Wens me maar succes. Oma gaat Pokemons vangen, je gelooft het.....
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten