Vandaag waren we een poos met z’n achten. Zo in de leeftijd van 1 jaar tot 89 jaar en alles wat daar tussenin zit. De bedoeling was m’n oudste zus via de skype er ook bij te betrekken, maar er was geen verbinding, dan zou de oudste 92 jaar geweest zijn. Helaas, Sietie, dat lukte niet.
Hoe leuk en gezellig het ook was en hoe druk we gepraat hebben, de jongste stal de show.
Doordat we allen nogal ons eigen verhaal hadden en druk praatten, de kleinste keek eens rond en teutte, dat het een lust was. Luid en onduidelijk. Prachtig. Daar waren we allen gevoelig voor. Lieve leuke schattige aardige Bas, kom gauw eens weer. We hebben zo van je genoten? Ik probeer hier nog een foto bij te krijgen, dan kan iedere lezer van dit verhaal er zich vast wel wat bij voorstellen. Hoe harder wij lachten, hoe drukker ons ventje was.
Handen klappen, zwaaien en andere babbelegoegjes, het hele verhaal zat erin. Maar....een kusje? No way. Misschien de volgende keer? Uiteindelijk huilde hij bij z’n entree en ging ie lachend weg, dus.....ik heb goede hoop.
Dag lieve Bas, je bent een schat.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten