Kleine foutjes, groot plezier

Vanmorgen werd ik attent gemaakt op vergissingen, die heel leuk zijn en nu ga ik er al mee aan de slag.

Toen we hier kwamen wonen, waren we als buurvrouwen behoorlijk close. Dronken koffie met en bij elkaar en deden soms zelfs boodschappen gezamenlijk. Vlees werd dan in Gieten gekocht bij ene Udema, maar de reclames in de krant logen er ook niet om en zo ging een buurvrouw van mij met me mee naar de slager. In de aanbieding was Popelpees. We wisten niet goed, wat we ervan konden verwachten, maar daar kun je naar vragen. Ik ben/was het brutaalst en vroeg bij de slager naar het bewuste Popelpees. De winkel had alles onder 1 dak en gelukkig wist hij dus.....wat het was en waar het was. Het werd lachen.

We werden naar de muziekafdeling gestuurd voor Pop-elpees. Vanmorgen vond onze zoon het nog steeds geinig en vertelde het aan onze kleinzoon, zijn zoon. Die domme oma. Ach ja....toen nog jong en nog niks bij geleerd?

Eens was mijn moeder hier te logeren en die las werkelijk de krant van A tot Z en weer terug. Ik weet nog, het was rondom de Kerst en in hetzelfde krantje van toen stonden toen de taarten in de aanbieding. Mijn moeder, royaal als altijd zei: “Wist die eewn voor mie haaln? Ik trakteer”. Daar kun je als dochter niet omheen en ik op weg naar de taart met de naam Kerstster. 

Maar wat er ook bij het gebak te koop was, geen Kerstster. Ik dus maar weer vragen. De knul moest hevig lachen en vertelde: “Een Kerstster is een plant, mevrouw.....”. Die heb ik toen gekocht, daar kon ik niet omheen en de taart die wij bedoelden heette en heet nu nog Sneeuwster. Ook die heb ik gekocht om m’n moeder niet teleur te stellen en samen hebben we er nog eens hartelijk om gelachen.

Domme foutjes? Ik maak ze nog steeds, maar deze waren in de eerste woonjaren in Assen en dat weten onze kinderen zich nog goed te herinneren. M’n moeder komt/kwam uit Leeuwarden, vandaar de platte variant van het Fries.

eFVe