Iedere dag loop ik m’n ronde, het gaat op een tippelzone lijken. Vandaag bracht Kina me een eind op weg. Anders doet Anne het, maar zo kan het ook.
Na een drukke wasdag met wassen in de machine en daarna ophangen dan moet dit ouwe mens wel even weer behoorlijk bewegen en ...... dat doet ze.
Ik kom vandaag veel mensen tegen en ze zijn allemaal vriendelijk, terwijl het weer koud en vochtig is. De mensdom is zo slecht nog niet. Zelfs vrolijke gezichten. Ik doe dapper mee, maar heb m’n wandelmaatje beloofd, niet te ver te gaan, vanavond moet ik haar nog even uitlaten. Met liefde, lieve Kina.
Erg veel poezen gezien en gesproken, ook zij hebben last van het vochtige weer. Een vriendelijk woord is nooit teveel. Er mee eens?
Zondag zette Anne ons beiden bij het zwembad af en daar vandaan wandelden de dames door de wijk Baggelhuizen weer terug naar huis. Iedere dag, regen en wind deren me niet, zal ik mezelf uitlaten en hoop, dat de wandeling bijdraagt, naar een snellere genezing van m’n gekneusde ribbenkast. Ook al weet ik, ik zal die tijd moeten uitdienen, maar HOPEN mag, toch????
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten