Slecht weer. Gisteren de hele dag. Maar Froukje zou Froukje niet zijn, dat ze even wilde luchten. Baasje Anne hield me tegen, maar na een poosje kwam ik weer in opstand. Als hij me niet wilde brengen, dan zou ik heen en terug willen lopen. Anne zou Anne niet zijn als hij dat zou willen en bracht me dus op weg. Helemaal naar het Nobelcentrum, normaal niet ver, maar nu......
Doen Froukje, doen !!! Niks dragen of tillen, maar wel gewapend met een levensgrote paraplu ondernam ik de tocht. Eerst even opwarmen in de winkels rondom het Nobelcentrum en toen op weg. De wind was hevig, maar....het was droog. Dat kon ik van de dag ervoor niet zeggen. Het lopen gaat traag/langzaam, maar het blijft bewegen, hoe ik het ook doe.
Mijn ribben blijven lastig, maar toch diep ademhalen, opdracht van de arts en daar gaat ze.
‘t Was sneller voorbij, dan ik had gedacht, de inspanning was groot.
Maar thuis gekomen, visite. Zoon Ronald met zijn Johanna waren hier en dat bracht even gezelligheid in huize v.d. Meulen-Vogelsang. Daarvoor hadden we de buurman al even op bezoek gehad, maar die is de rust zelve. Hij kwam vragen, hoe het met de patiënt ging en....waar was de patiënt? Niks te merken, niks te zien immers. Met hem dronken we thee en koekjes erbij. Het was erg lief van hem, toch?
Met Jo en Ron dronken we koffie/fris met boterkoek. We hebben de koek in z’n geheel geslacht, wij doen er anders zo lang over. Heerlijk, even zondigen, dat voelt zo lekkerrrrr.
Gezelligheid kent geen tijd en toen de jongelui huiswaarts keerden, had ik nog een prachtige bos bloemen te gaan. Zo’n mooi luxe boeket, met besjes en al. Ik maak wel even een foto en doe ‘m hierbij. Moet kunnen.
‘t Is weer een nieuwe dag, we zijn weer fris, fruitig en vrolijk en de koffie geurt alweer. De zon schijnt zelfs. Wie doet je wat?
Slecht weer? Waar?
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten