Als een kip zonder kop dool ik door ons huis. ‘t Is wennen in de ergste vorm van het woord. Maar we zijn eraan begonnen, dus maken we de trip ook af. Vier tot zes weken is veel als je er voor staat, maar achteraf, als ik dan toch voor 8 jaar ga, een schijntje toch?
De was draait op volle toeren, het zal toch moeten gebeuren. Ik geef aanwijzingen en Anne doet z’n best aan mijn wens te voldoen. De samenwerking moet nog wennen.
Meestal vertoeft Anne buiten en dat moet ook kunnen, bladeren vegen en dat soort dingen lijken z’n hobby. Hier in huis is de vloer ook zijn domein, dus een overeenkomst is er wel.
Stom hé, dat ik nu ineens ontdek, wat er zoal te doen is, hoeveel moeite dat kan kosten en vooral als dingen niet mogen.
Ben ik een zeur? Ja, ik ben een zeur. Hopelijk went alles, tot hangen toe, maar dat moet dan wel langer. Daar denk ik maar niet aan.
Die kip, daarmee voel ik verwantschap, maar dan met kop.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten