Al twee keer eerder schreef ik erover. Onaangekondigd kwamen ze, ik moest weg en ging weg. Wel anders dan normaal. Ik had iets gezien en wilde dat even snel vertellen, rende de deur uit en vergat, dat er golfplaten lagen. Ze lagen er al dagen, maar met haast.....ik schoof er helemaal met de linker zijkant overheen en moest even blijven liggen door de schrik. Maar ik kon daarna met hulp van Anne opstaan en keek naar de klimaap op het dak en wat zei ik: “Val niet hoor”. Hij keek me glimlachend aan.
Ik fietste naar de stad en moest ineens zo lachen, zelf lag ik languit over de golfplaten en onze klimaap doet dit werk al jaren en ik waarschuwde hem? Froukje, Froukje, ben je wel normaal?
Het dak zal afkomen???? Ik geloof er niks van.
Tot hierna.
Ik ben niet blij, helemaal niet blij. Het dak is klaar? Waarom zie ik dan drie gaatjes aan de binnenkant? Ik baal, ik baal ontzettend. De afwerkplank zit scheef. Vakmensen? Sinds de baas meewerkt, gaat het niet zo goed meer. Maar....dat kan inbeelding zijn. Dit voelt niet goed.
Vervolg.
Vanmorgen heb ik even heerlijk m’n gal kunnen spuwen en .... er zal aan gewerkt worden.
We will see.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten