Weer een misse dag.
Gisteren ook al en daarvoor. Vandaag de laatste? Mag ik hopen, niet echt de laatste, maar van de misse dagen. Als ik opsta, in de spiegel kijk, lijk ik qua kapsel op Connie Palmen, maar haar kwaliteit mis ik totaal. Net een prachtig boek van haar gelezen en ga vast op zoek naar een ander boek van haar.
Maar de spiegel liegt niet, Connie Palmen ten voeten uit, iets langer, dat wel, iets dikker ook.
Maar...wat zou ik graag kunnen schrijven zoals zij doet.
Lezen lukt nu even niet, maar Connie, ik kom eraan.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten